Pierwszy pełny dzień Wakacyjnego Spotkania Misjonarzy w Centrum Formacji misyjnej w warszawie, 20 czerwca 2023 r., rozpoczął się uroczystą Mszą św. pod przewodnictwem ks. bp Jana Piotrowskiego, przewodniczącego Komisji Episkopatu Polski ds. Misji. Tradycyjnie, podczas Mszy św. zebrani dziękowali Bogu za jubileusze pracy misyjnej kapłanów i sióstr zakonnych oraz misjonarzy świeckich.
W homilii bp Jan Piotrowski powiedział: - Nie ma innego Kościoła, jak tylko ten, Chrystusowy, tak jak nie ma innej Ewangelii, jak Ewangelia Chrystusa, jak uczy nas św. Paweł Apostoł.To nie my z naszymi ludzkimi zdolnościami, piękną wymową lub osobistym urokiem jesteśmy gwarantami prawdy, jaką niesie słowo Boże, ale gwarantuje to wyłącznie Jezus Chrystus, nasz Pan i Odkupiciel, bowiem On jest niezmienny w swojej naturze i swoim posłannictwie, jak pisał to autor Listu do Hebrajczyków w 13 rozdziale. Pewnie nieco starsze pokolenie misjonarzy przypomina sobie, jak rozważaliśmy tę prawdę przed jubileuszem dwóch tysiącleci chrześcijaństwa, bo Rok Chrystusa był właśnie skoncentrowany wokół tej prawdy.
- Dzisiejsza liturgia przypomina nam, że dzieje Kościoła, jego misji są niezawodnie związane z wielką miłością i służbą dla człowieka. Bóg, który jest miłością, powierzył swemu Synowi misję zbawienia i posłał na świat swego Syna, „aby każdy kto w Niego wierzy, nie umarł, ale miał życie wieczne”, jak zapisał św. Jan Ewangelista. Te słowa przyjął Nikodem, który miał wiele wątpliwości co do misji Jezusa Chrystusa . Tak swą misję rozumiał święty Paweł, którego posługa w cierpliwości, czystości i życzliwości, była codziennym wyzwaniem. (…) Tchnienie Ducha Świętego, który jest duszą Kościoła, obalało te wszystkie mity o chrześcijanach i otwierało ludzkie serca, a nowo narodzonych przez chrzest wprowadzało do wspólnoty Kościoła. I wprowadzało ich po to, aby wykonali pewne zadanie, ważne zadanie, aby byli „solą ziemi i światłem świata”.
Moi drodzy, wciąż pozostaję pod urokiem słów Ojca Świętego Franciszka, zawartych w adhortacji apostolskiej „Gaudete et exultate”, że codzienna świętość chrześcijanina nie jest czymś zbytecznym w świecie. Ja dodaję, że nie jesteśmy odpadami ekonomicznymi, które trzeba zlikwidować, bo wiemy, co mamy robić. Ojciec Święty przytacza te słowa z Ewangelii Mateusza, z 5 rozdziału: mamy „być solą ziemi i światłem świata”.
Moi drodzy, siostry i bracia, dziś zgromadzeni na Mszy świętej reprezentujecie te wszystkie kontynenty, gdzie towarzyszycie Kościołowi w jego różnych sytuacjach kulturowych, cywilizacyjnych, społecznych, ekonomicznych i politycznych. Bez trudu spotykacie, że rządzą tam równe plany, poczynając od pierwszego przymierza, gdzie obowiązywało „oko za oko ząb za ząb”. Także wciąż potrzebne są wysiłki misyjne, aby „wszystkie krańce ziemi ujrzały zbawienie Boże”, jak woła Psalmista Pański. Obecnie w tym niekończącym się trudzie misyjnym ma udział, jak słyszeliśmy wczoraj około 1743 polskich misjonarek i misjonarzy. Ale odważę się powiedzieć, że trzeba to pomnożyć przez dwa, bowiem tyle samo naszych sióstr i braci trudzi się w dziele nowej ewangelizacji i reewangelizacji na Wschodzie i Zachodzie. Czas, który ofiarowujecie Kościołowi, który z natury swej jest misyjny, staje się ten czas kairosem, czyli czasem nawrócenia. W waszych osobach można dostrzec Jezusa, który rozmawia z Samarytanką o porze tak trudnej, jakim był zenit dnia, kiedy przyszła po wodę do studni. Ojciec Święty uczy, że czas jest ważniejszy niż przestrzeń. Natomiast widzimy, świat biega na prawo i lewo, aby zagospodarować jak najwięcej przestrzeni, żeby człowiek był znany, żeby o nim mówiono. I co z tego wynika? Nic nie wynika. Często rozczarowanie, samotność, brak akceptacji w mediach społecznościowych. A Jezus nam mówi: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy”.
Moi Drodzy, stąd też rodzi się piękno jubileuszu, który ma swoje korzenie biblijne. Warto zauważyć, że Rok Jubileuszowy nie jest tym samym, co jakaś rocznica, ale to czas łaski. „Będziecie święcić pięćdziesiąty rok. To będzie dla was jubileusz; to będzie dla was czas święty”. Ten czas łaski i wdzięczności Bogu przenosimy zwyczajowo na mniejsze jubileusze, te srebrne, czy na kolejne rocznice, o których tu była mowa: rocznica święceń, lat posługi misyjnej oraz inne, wpisane w ducha czy dzieła misyjne Kościoła. Z wielkim szacunkiem chylę głowę przed Wami, drogie siostry i bracia kapłani za to, że tak ofiarnie mogliście zagospodarować dany Wam dar czasu przez Boga. Niech nasza modlitwa i modlitwa całej naszej misjonarskiej wspólnoty tu obecnej będzie duchowym bukietem wdzięczności, który razem z Wami, Drodzy Jubilaci, składamy Panu Bogu na chwałę.
Niech Maryja, Matka Kościoła i Gwiazda Nowej Ewangelizacji a także święci patronowie misji: św. Teresa od Dzieciątka Jezus, bł. Maria Teresa Ledóchowska, św. Franciszek Ksawery, święci Cyryl i Metody oraz nasi męczennicy błogosławieni Zbigniew i Michał, misjonarze z Peru, wypraszają Wam obfitość Bożych łask oraz wdzięczność tych do których zostaliście posłani i wśród których jesteście na co dzień. Amen.
